Historie gemeente
Toen men in 1847 begon te denken aan het stichten van een eigen gemeente met een eigen kerkgebouw, pastorie, en een stuk grond waar men de overledenen kon begraven, moest het nog tot 1854 duren voordat die wens in vervulling zou gaan.
Het is niet zonder slag of stoot gegaan.
De commissie die toen benoemd werd heeft veel moeilijkheden moeten overwinnen. Ook heeft men veel tegenslagen moeten verwerken. Denkt u zich maar eens in. Het was een zeer armoedige tijd en velen hadden nagenoeg geen goed dak boven het hoofd. De diaconie boeken spreken hierover boekdelen. En in die tijd moest er fl. 800,00 bijgedragen worden uit de eigen gemeente. Wanneer dit bedrag niet op tafel kwam kon het een en ander niet doorgaan. Toch lezen we dan in de notulen. ''Uit de boezem van de gemeente werd fl. 800,00 bijgedragen". De commissie staat er nog versteld van hoe het geld bij elkaar is gesprokkeld met hele en halve centen.
Ook de daaropvolgende jaren na 1854 kenmerkten zich als jaren waarin men steeds weer geconfronteerd werd met grote tekorten. Zowel de Kerkvoogdij als de Diaconie moesten elk jaar opnieuw woekeren met de financiële middelen ,om alles sluitend te krijgen. In een van de notulen spreekt de diaconie haar zorg uit over de schijnbaar onhoudbare toestanden. De volgende zin geeft hun zorg weer: "De armen zouden grotelijk lijden onder erbarmelijke toestanden, en reeds enige weken in nijpende koude aan hun droevig lot zijn overgelaten.
Wij kunnen het thans met al onze welvaart bijna niet voorstellen dat dergelijke toestanden hebben bestaan. Met al onze welvaart hebben de kerken nu andere problemen. Zeker! met de financiën moet nog steeds zorgvuldig omgesprongen worden. In onze eigen gemeente zijn ook problemen. Al jaren wordt er gesproken over kerkverlating. Hoe krijgen we de jongeren weer enthousiast voor de kerk. Veel gehoorde vragen, echter geen pasklaar antwoord.
Het dorp Lutten zelf is een kern in de gemeente Hardenberg (provincie Overijssel). Het is een streekdorp, ontstaan langs het voormalige kanaal de Dedemsvaart. De oorspronkelijke naam van het dorp luidde dan ook Lutten aan den Dedemsvaart. Het dorp telt ruim 2000 inwoners.
Lutten is van oorsprong (ca.1850) een veenkolonie. Lang voordien vestigden zich een tiental boeren op een zandrug tussen de moerassen. Het land werd in kavels (lotten) tussen hen verdeeld. Deze liggen in het huidige Oud-Lutten, iets ten noordoosten van het huidige dorp. Na de aanleg van de Dedemsvaart en het afgraven van de veenlaag werd de grond geschikt gemaakt voor kleinschalige landbouw. Langs het kanaal en de veenwijken werden boerderijtjes en woningen gebouwd. De boeren hadden veelal een gemengd bedrijf, dat wil zeggen met akker- en weidegrond. Een aantal boeren uit Groningen kocht wat grotere stukken grond. Omdat zij veel aardappelen teelden, werd in Lutten een aardappelmeelfabriek gesticht, "De Baanbreker". Langzamerhand vestigden zich middenstanders in het dorp en werden kerken en scholen gebouwd.
De meeste Luttenaren waren oorspronkelijk werkzaam in het boerenbedrijf en gedurende de campagne in de aardappelmeelfabriek. Na de Tweede Wereldoorlog trad een verandering op. De landbouw werd meer en meer gemechaniseerd en de aardappelmeelfabriek werd gesloten. Het kanaal werd voor een groot gedeelte gedempt en de meeste inwoners waren voor werk aangewezen op een baan buiten de plaats.
De vroegere aardappelmeelfabriek staat er nog, in 2004 speelde Ton Sijbrands hier het wereldkampioenschap blind-simultaandammen. De watertoren in Lutten (gemeentelijk historisch monument) neemt een belangrijke plaats in het dorpsbeeld in. Door nieuwbouw van woningen is het karakter van het vroegere streekdorp deels verloren gegaan. De eerste predikant kreeg als bevestigingstekst mee, " Jezus Christus en dien gekruisigd" Dankbaar mogen wij zijn dat dit woord centraal is blijven staan in al die honderd vijftig jaar