Een ander werk van grotere omvang was de toevoeging van een vrij pedaal aan het orgel van de Grote kerk in Vollenhove in 1860. Voor het overige voerde hij onderhoudswerk en kleinere reparaties uit. Het werk van van Loo heeft veel overeenkomst met dat van zijn schoonvader. Het is niet onmogelijk dat veel materiaal uit diens orgelmakerij afkomstig was. Daar van Loo ook als wasdoekfabrikant actief was heeft hij zijn orgelmakersactiviteiten na ca. 1880 beëindigd. Waarschijnlijk liet hij deze activiteiten over aan zijn zwagers te Groningen die de orgelmakerij van Petrus van Oeckelen tot 1918 voortzetten. Ondanks de overeenkomsten met het werk van van Oeckelen heeft dat van van Loo zeker in disposities en klankgeving een eigen karakter. Opvallend is eveneens dat van Loo behalve te Dedemsvaart zijn orgels voorzag van, voor die tijd ouderwetse, spaanbalgen. Het orgel werd officieel in gebruik genomen op 7 april 1858, door organist Heyne uit Zwolle.

Dispositie van het orgel, voor de restauratie (1969)

Dispositie van het orgel, na de restauratie (1969)